Reseña del libro "Insulinoopornośc a nefropatia u chorych na cukrzycę typu 2 (en Polaco)"
Nefropatia cukrzycowa (DN) jest częstym i ciężkim mikronaczyniowym powiklaniem cukrzycy typu 2 (T2DM), które może prowadzic do schylkowej niewydolności nerek (ESRD). Z drugiej strony, insulinoopornośc (IR) jest silnie związana z otylością i odgrywa istotną rolę w patogenezie i nasilaniu powiklań wielu chorób czlowieka, takich jak cukrzyca, która może byc wykorzystana jako biomarker dysfunkcji nerek w DN, zmniejszając tym samym śmiertelnośc i zachorowalnośc. Dlatego też uwzględnienie kombinacji otylości, IR i T2DM może byc doskonalym wskaźnikiem wczesnego stadium DN u pacjentów z T2DM. W niniejszej pracy stwierdzono, że biomarkery krwi (glukoza, insulina, mocznik, kreatynina, BMI, GFR, CrCl, IR, Hcy, FA, Cys C, LC, OPG, SA, Se, Zn, Mg) są silnie związane z bliskością nefropatii i mogą byc wskaźnikami upośledzenia funkcji nerek w DN. Ponadto alb, NGAL, 8-OHdG i FN w moczu oraz kombinacja wszystkich czterech biomarkerów wykazaly doskonalą wartośc diagnostyczną dla wczesnego stadium DN u pacjentów z T2DM. Przedstawione powyżej biomarkery kliniczne powinny byc wykorzystywane w przyszlości do wczesnego rozpoznawania DN u osób z T2DM i jego zlożoności.